Yazar Arşivi: dursun ozden

Dünyayı Sarsan Göçler ve Mübadele Acısı

Tarihi Etkileyen Göçler, Türklerin Göç Yolu ve Mübadele Acısı (1) Dursun ÖZDEN (Belgeselci, Araştırmacı Yazar) Tarihteki Büyük Göçler Kimi günlemler vardır, belleklerden silinmez. Kimi kişi, olay ve zamanlar vardır; tarihin her döneminde belleğimize ve oniks mermer sütunlara kazınır ve hep anımsanır ve yaşarlar. Pek çok göçlerde ve bu göçlerin sebep olduğu olaylar da bunlardan biridir…13 milyar yıl önce Güneş, 4.5 ... Devamını Oku »

Günün Kanayan Şiiri: ÖLÜLER AĞLAMAZ Kİ…

A New Year Once More Will every old, worn fragment of life Give birth to a new year, whole and bright? The years discarded, beyond return, Toppled wrecks, where grief may burn. The heart once bound, its chains unmade, Earth shifted, waters quietly swayed. The seas receded, the springs ran dry, The land sank low, dreams bade goodbye. In the final trial, the question was posed: “What is fear?” The fleeting mortal rose, To taste anew the joy of life’s grace, Where love emerged from the clash of space. The law of opposites birthed its flame, Yet the temperate breeze could not remain. Gravity danced with dialectic truth, Nature’s essence, serene, aloof. Shaken, she grasped her energy’s glow, The timeless passion began to flow. For love untouched, forever anew, Rose from the ashes and morning dew. Add kindness to the rivers, cast poetry’s spell, Rest on books as pillows, where stories dwell. Akay’s brilliance, Dolunay’s gleam, Cemre’s warmth ignites the stream. In Demre’s calm, or Abdal Musa’s mirth, Find sacred joy that reverses the earth. Oh, spirits, breathe peace, unbound and free, With love, rekindle eternity’s plea. Here’s a bouquet ‘roses, red and white’ Carnations bloom, a symbol of light… Dursun Ozden (Turkish Poet, Istanbul) www.dursunozden.com.tr

ölüler ağlamaz ki vahşi-anamalcı düzenin ağa babası o şirket, dünyayı yakandı-deniz al kandı zalim cellat, kendini hitler sandı, filistin toprağı candı, gazze’de aşk-tufandı ortadeniz kanadı-yandı, akdeniz’e savaş gemileri-köpek balıkları dadandı yitik zaman ışığında gözü kamaşan-filistinli çocukların katili kasap-tiryaki kan köpek balıklarını çeker, insanlık sustu, ölüm kanıksandı, mademki mazlum-yetim çocuklar, kefensiz-kimliksiz, toprağa gömülü, yarınki dünya çocukları ağladı, çok kez öldü-dirildi, yeniden ... Devamını Oku »

Savaşlarda ölen çocukların çığlığı: Şiir Atlı Süvari (şiir)

A New Year Once More Will every old, worn fragment of life Give birth to a new year, whole and bright? The years discarded, beyond return, Toppled wrecks, where grief may burn. The heart once bound, its chains unmade, Earth shifted, waters quietly swayed. The seas receded, the springs ran dry, The land sank low, dreams bade goodbye. In the final trial, the question was posed: “What is fear?” The fleeting mortal rose, To taste anew the joy of life’s grace, Where love emerged from the clash of space. The law of opposites birthed its flame, Yet the temperate breeze could not remain. Gravity danced with dialectic truth, Nature’s essence, serene, aloof. Shaken, she grasped her energy’s glow, The timeless passion began to flow. For love untouched, forever anew, Rose from the ashes and morning dew. Add kindness to the rivers, cast poetry’s spell, Rest on books as pillows, where stories dwell. Akay’s brilliance, Dolunay’s gleam, Cemre’s warmth ignites the stream. In Demre’s calm, or Abdal Musa’s mirth, Find sacred joy that reverses the earth. Oh, spirits, breathe peace, unbound and free, With love, rekindle eternity’s plea. Here’s a bouquet ‘roses, red and white’ Carnations bloom, a symbol of light… Dursun Ozden (Turkish Poet, Istanbul) www.dursunozden.com.tr

şiir atlı süvari ak gül benekli şiir atı-dört nala koştu, dağı-deryayı aştı, son nefesi şafağı yaktı ve çeliğe su veren gemini geven, arı-doru kısrak tay aktı-kişnedi ve şaha kalktı at-avrat, süvari zat, köprü değil nakarat, kıldan ince-kılıçtan keskin, o sırat şiir ana, anadolu’nun beline dolarak akan; kızılırmak-sakarya-asi ile fırat yabanıl yılkı atların sütü; mayalı kımız, kutsal içecektir, şifalı haktır buhara ... Devamını Oku »

Günün Kutsal Çığlığı: “100. YIL MARŞI”

100. yıl marşı ata buyurdu ki; “nerede bir bacası tüten yörük çadırı varsa bu topraklara düşman ayak basamaz” anadolu kutsal arsa yörük obasında-tüten tek ocağın sönmesi-kanayan yüreksi ortalık toz duman-tipi boran ve hava donduğu o an, ısı eksi 100. yılda satıh yenik, yitik zaman, kuşatıldı vatan, hay aksi!  sönen; o ölü, kor ocağın külleri beyazdı, yumuşak ve ipeksi tan çiçeği ... Devamını Oku »

Gazze’de Kanayan Zaman Şiiri: ‘Filistin Çığlığı’

filistin çığlığı heba olan radyoda-feyruz şarkısı; ‘ya jabal’ aydı filistinli şair heba abu nada-daha 32 yaşındaydı kanayan şiir bakışlı, zeytin gözlü, fidan gibi kızdı heba öldü, savaşta bomba alevinde-yaşam azdı bu acı kaç gözyaşı şişesi doldurur? o yarım ağıt yitik zaman ışığı söndü, o yüreğini yüreğime akıt kalemi kırıldı; son şiirini yitik çocuklar için yazdı ‘filistin’e el sürülemez’ umudun çığlığı ... Devamını Oku »

“DERİN” Şiir: Maria’nın Gölgesi & Ağlama Duvarı Çığlığı

A New Year Once More Will every old, worn fragment of life Give birth to a new year, whole and bright? The years discarded, beyond return, Toppled wrecks, where grief may burn. The heart once bound, its chains unmade, Earth shifted, waters quietly swayed. The seas receded, the springs ran dry, The land sank low, dreams bade goodbye. In the final trial, the question was posed: “What is fear?” The fleeting mortal rose, To taste anew the joy of life’s grace, Where love emerged from the clash of space. The law of opposites birthed its flame, Yet the temperate breeze could not remain. Gravity danced with dialectic truth, Nature’s essence, serene, aloof. Shaken, she grasped her energy’s glow, The timeless passion began to flow. For love untouched, forever anew, Rose from the ashes and morning dew. Add kindness to the rivers, cast poetry’s spell, Rest on books as pillows, where stories dwell. Akay’s brilliance, Dolunay’s gleam, Cemre’s warmth ignites the stream. In Demre’s calm, or Abdal Musa’s mirth, Find sacred joy that reverses the earth. Oh, spirits, breathe peace, unbound and free, With love, rekindle eternity’s plea. Here’s a bouquet ‘roses, red and white’ Carnations bloom, a symbol of light… Dursun Ozden (Turkish Poet, Istanbul) www.dursunozden.com.tr

maria’nın gölgesi  kor ışığın gölgesi, önümde ya da ardımda; ‘ben giderim o gider, önümde ve ardımda, tin tin eder’ o nediyordum gölgem sinsi bir dedektif olup, beni izliyor; uzun gölgem beni gölgeliyordu ve ona sordum: ‘sen kimin gölgesisin?’ yanıt gölgesizdi, kendi gölgemin izinde-kör ışıkta mordum burdurlu meryem-pardon-akça maria gölgesinden korkan acemi teşkilatçı, güdük bülen’in, ağma gözündeki kordum o çok bilinmeyen ... Devamını Oku »

Kuşkonmaz Yaslı Şiirler Çığlığı (Kitap tanıtımı)

KUŞKONMAZ YASLI ŞİİRLER ÇIĞLIĞI. Dursun ÖZDEN. Kuşkonmaz, yaslı şiirlere esin kaynağı olan Ege Denizi çağırdı beni… Evet, Ege Denizi kararmadan ve denize dik uzanan selvi boylu, yaslı, yaşlı ve boynu bükük ulu dağlar uykuya dalmadan önce, Denizkızı Eftalya’nın sofrasına çağrıldım yine, erkence…  Dünyanın 99 haline tanıklık eden ve Anadolu coğrafyasını arşınlayan bir gezgin derviş olarak, ikinci kez yolum bir turizm ... Devamını Oku »

Cumhuriyet Kadını PERİHAN ALPAGUT’u Kaybettik (haber)

Cumhuriyet Kadını Perihan Alpagut’u Kaybettik… Ulukışla Kuvayi Milliye Müfreze Komutanı ve Karboğazı baskınında (1920); 44 kişilik Yörük Süvarisiyle birlikte, 630 kişilik Fransız taburunu, Komutanı Mesnil ile birlikte teslim alan Ulukışlalı Şevki Alpagut’un kızı, 1927 doğumlu Perihan Alpagut Balkı abla, Cumhuriyetimizin 100. yılında 12.10.2023’de, Altınova’da aramızdan ayrıldı. 2 yıl önce de 1925 doğumlu İjlal Alpagut ablayı yitirmiştik. Bolkar Çığlığı, İstiklalsiz Din ... Devamını Oku »

Türkiye İktisat Kongresi’nin 100. yılında, yanıtı olmayan soru: İbrahim Abilov’u kim öldürdü?

İbrahim Abiliov, Ulusal Kurtuluş Savaşımızda, Kemal Atatürk’ün hep yanında olan ve İzmir’de yapılan Türkiye İktisat Kongresi’nin mimarı; Kafkas Sovyetleri Ankara Büyükelçisi (1923). Anadolu Abilova’nın babası İbrahim Abilov. Atatürk’ün manevi kızı Anadolu abla ile Bakü’deki evinde yaptığım çok özel röportajda (15 Mart 2004) bana; bilinmeyen yönleriyle milli mücadelemizi ve babasının nasıl öldürüldüğünü anlattı… Devamını Oku »

shared on wplocker.com