ulukışlak ateşi
deli rüzgarın bıçkın oğlu kara tren
kaç tünel geçtin özgürlüğe giden
üşüyen ateş, gurbeti sılaya bağlar
kömür gözlü karıncaya aşığım ben
sevdikçe kendi ışığına sarılan yılan
yitik, yetim, boynu bükük-yabanıl
sevmek ve acı, ateş ve diriliş anı
firari, fırtına, çığlık-şaman kalbi
öküz mehmet’in feri, kutsal hanı
ulukışlak’ta kumbar dolusu al kan
anason kokulu ak kımız içeriz, dem
geçmişin içinden gelen son sarsılış
mistik parçalanmada ölüp dirilme
kozmik yolculukta ülgen’e yakarış
kuşkonmaz-artış otunun kutsal alevi
hasta-kötü ruhlar, negatif enerji dışarı
şamancıl yolculuk, bağ damı-trans evi
kor yürekli anadolu, türklerin ana yurdu
başak-bereket, şavkıyan yüz, yürek közü
yeminim, ilk aşkım-son yongamı el vurdu
alın yazım, kırık sazım, nefesim, neyzenim
çilesi heybetli anam, şiir büyücüsü-ateş kurdu
gecenin düşüne yol alan lokomatif
“tren gelir hoş gelir, ley-leylim yar”
bir kürek daha ateşçi, aşk korunda
ısındıkça buharlaştı, kayboldu ıslak raylar
bolkar yandı, ulukışla garında inecek var.
dursun özden
beyağıl ışık sağdı
sen uyurken gözümü bin mum dağladı
kör ateşi uğur sandım mumlar ağladı
sen uyurken özde beyağıl ışık sağdı
sen uyurken dizde şiraz şarabı bağdı
denizde yandı güneşle koyun koyuna
sen uyurken mavi bulut ağladı-yağdı
sen uyurken gözümde gözün dağdı
sen uyurken nöbetteydim aşk sağdı
avuçlarımda uyuyan büyülü şehir
yüreğimdeki coşkulu düşsel nehir
sevdamdı içimdeki devasa dişi ışık
süzgecinde ayrılık iksiri yeşil zehir
sen uyurken gözümde gözün dağdı
sen uyurken nöbetteydim aşk sağdı
yollar kayboldu kendi içime uzandım
öptükçe mor dudaklı menekşe sandım
sitemden aşk doğdu ateşten aşk meleği
sesin çeliğinde mavi alevinde yandım
sen uyurken gözümde gözün dağdı
sen uyurken nöbetteydim aşk sağdı
dursun özden
www.dursunozden.com.tr