NAR OLDUM
İnsana inandım can evine kul oldum
Başak için toprağına döl oldum
Işığın izini sürmeye geldim
Ne kıyımlar gördüm yandım kül oldum
Düşmüşü kaldıran gölge el oldum
Kötünün ruhuna coştum sel oldum
Aşkın bahçesini dermeye geldim
Kar altında çiğdem oldum nar oldum
Yüzü olmayana koştum ar oldum
Ötekiydin yoktun sen de bir oldum
Dostun yarasını sarmaya geldim
Bir su damlasıydım döndüm can oldum
Karanlıktı yolum yandım tan oldum
Yok idim evvelden sandım ben oldum
Gerçeğe yüzümü sürmeye geldim
Acıyı sakladım dondum taş oldum
Aşk ile yanana rehber düş oldum
Düşmüşün yoluna geldim eş oldum
Yüreğine göz olup görmeye geldim
Ovaydım dağ idim şimdi dar oldum
Aklında ruhunda kaldım sır oldum
Sanma gördüğünü gören kör oldum
Sana cennetini sormaya geldim
Sis içinde kaldın dermanın oldum
Yüreğimi açtım harmanın oldum
Korkuyu yok eden fermanın oldum
Yalana inancı kırmaya geldim
Seyyah idim yalnız idim bin oldum
Ne geçmişin oldum ne de an oldum
Yüz bin yıldır saklı kaldım can oldum
Ben de kalan seni vermeye geldim
CEVAT TURAN
10/Haziran/2012—Büyükada