Benim Annem Anadolu
Canım annem, meleğim, suzim
Kokladım saçlarını kına yeşili-dün
Konuşan o ellerini öptüm, sustun
Kadife tenine dokundum, ince-ağır
Hep küçük bir kızınım ben, hadi çağır
Her dem dua eder, parmakları kapalı
Gönül kapısı açık, sevgisi sebil akar
Hızır gibi “ohhh çok şükür!” görümlük
Balköpüğü gözlerin, ne de güzel bakar
Odunu, közü, kömürü, külü suya akar
Gözyaşım tutkulu ırmak, nil güne döndü
Aç kapıyı anne, her sözün gelincik tarlası
Anadolu ekini bereketli, umut dar günümde
Kelam oldun, kalem oldun, kamil oldun, yazıcım
Hasan Dağı burcunda, saçların saman sarısı, çiğdem
Ak sarayda gelin başı, taç yaprakta ak damla – nil yolu
Suzan, suyun mavi gözü, ulu ışık, benim annem Anadolu.
Dursun Özden