son karızcı ankaracan
evrenin merkezi “0” noktasında yaşam
yanan toprakta su, kılcal damarda kan
karız emek, uygarlık izi, uygur’a can
kaynağım tanrı dağı, ufkumda turfan
yuanmou, pekin ya da köktürk adamı
kızın adı gül, oğlan can, ben tursuncan
yarnazlı tong su, kaşkarlı sadır pehlivan
avrasya aşkı-ipek yolu, beni sana bağlayan
pirinç, çay, üzüm-kıvılcım, meşale, iki gözüm
köklerimi aradım karız kandilinde, barış gerek
“fırtına zamanında oğullar ve kızlar-tek yürek”
yeni seddini, son karızı örüyorlar, dans ederek
altın yeleli anka, kaplanı ısırdı, kuzey bozkırında
altay dağından baktım, düş yangınına, avcı vuruldu
çömlek leğende yundu, yandı ve külü göğe savruldu
göğ atımı suladım nehir karanlığında, gecem duruldu
“mulan şarkısı” söyler karız güzeli arzugül, ay gölü
sabah sporunda öten maviş kuş, çağırma göğüm boş
karız şarabı, çekik göz, ateşli dudak izinde uçarı koş
taocu-şaman ana hasat dansında, çin-i işler nede hoş
son karız: ecdatlardan iz, cemde bin çiçek açar-sevdalı
badegül badem gözlü, sözden bal damlar, acısı bayram
gönül gözüm kanadı, içime ağladım, eridim gram gram
tutsaklık neyimize, ben özgürüm, zincirleri kıram kıram
dursun özden
(ateşli al atlar)