ankara
ey! güneş’e koşan, gök gözlü yağız atlılar
rüzgar kanatlılar ilk, hep bir numara
ezilen tüm mazlum ulusların esin kaynağı
kurtuluş coğrafyası-her yer anakara
ay ile yıldızın şavkında, kızıl anadolu şafağı
umudun farkında, hep önde-açık ara
6 ay, samsun’dan önce, amasya’dan sonra
ata’dan kurtuluş müjdesi, ilk bahara
ve vatan namustu, bağımsızlık yemindi-ustu
ateşten gömlek giydi-her yüreği yara
ve çağın utkusu-son adresi-kemal paşa’nın
bozkıra attığı-imzanın adıdır ankara
uygarlık tacı sümer ışık seti-güneş burcu eti
türkiye başkenti, ilk meclis-ilk şuara
milletin efendisi, devrimin güvencesi-o köylü
ve o köy enstitüsü, ilk çığlık-ilk nara
bir asır sonra derin yara, o bahtı kara, fukara
anadolu düştü dara-yeniden ankara
her mevsim-bacası hep tüten yörük otağında
bir türkü yankılanır: ata-türkiye-ara
“ankara, ankara, güzel ankara, can ankara
seni görmek ister, her bahtı kara”
dursun özden
www.dursunozden.com.tr