Cengiz Aytmatov anısına “Mankurt-Mankafa kim?” Şiir

haylaz

-1-

nesimi’ye dil-hallacı’ya kül-pir sultan’a gül atma zıtlığı

mesih; bilinmeyen o kutsalı bekleyen, kör insan kıtlığı

sürgün düş; “gün olur asra bedel” kesik başa geçirilir

mankurt olur-zombi olur-kafa tasına sarılır-o ölü dirilir

anımsa; ötüken çağı, ata-beyit ağı, unutma tanrı dağı!

anımsa; ürkün çığlığı-seherde tançiçeği alı-göğ kırağı

bozkırın bilge kalemi; cengiz aytmatov, neden ağladı?

bilge tonyukuk; göktanrı umay, taşkitap’a bel bağladı

-2-

ben; kara toprağa sevdalı, sazına ağdalı, veysel

ben; kafa derisi yüzülen, unutkan mankafa değil

ben; hallacı mansur-imam hüseyin kefil-ehlivukuf

ben; o susuz-kuru kuyuda, umudu yeşeren yusuf

içimdeki derin, kör kuyudayım, kendime küstüm

düşüme düşen, o sırdaş düşlerin ardına düştüm

kara dağlar-kar altında, düşe yattım-paslandım

ah! yine sevdalandım-gönül dağına yaslandım

ben ki; söz dinlemez, haylaz bir gezgindim

ve dağlar dağlara selam durdu-uslandım

dursun özden

www.dursunozden.com.tr

Yoruma kapalı.

shared on wplocker.com