Zamane Şiiri: CEHENNEM ÇIĞLIĞI

cehennem çığlığı

evim evim, benim o minnacık küçük evim, beynim suda

beyinsiz ölüler altına tapmazki, nuriler-huriler ağlamaz ki

yüzen-gezen algımla arınır, yitik zaman kirinden kirinden

dokunmak-acımak-göz izinde solumak-ruhun fiyakasını

dikkat-rikkat, özenle anımsanan, yaşanmışlıklar hakikat

ilk yanılsamaya, ilk çığlığa kulak verdi, yeniden yeniden

o sultan kızı mihri-mah; güneş ile ay, gök kubbesi yanay

edirnekapı-üsküdar, mimarbaşı aşkı, sırdaş ve mühürdar

eşitti gece ile gündüz, sevisi nevruz gülünden gününden

arka cebimdedeki zulada-pusuda bekleyen, o çakı bıçağım

gurbeti sılaya bağlayan ve hep ağlayan son mendildi bağım

kurtalan son istasyon, urfa damgalı o son mektuba ağlarım

balık adam bize cennet vadetti, şaka yaptı, aklı yabana attı

ibrahim öncesi-sonrası kullar, önce puta-sonra paraya taptı

çok eşli ilişki meşruydu-erkek egemen gücünden gücünden

dişil yaşam gevşek, günahkar lilith, isot acı-altın elmaya git

yok olmanın dayanılmaz özgürlüğü, cehennem azabı-moru

sara’ya dokunan yandı, koru bizi firavun şerinden şerinden

dursun özden

www.dursunozden.com.tr

Yoruma kapalı.

shared on wplocker.com